11 december
Jachtluipaarden on the move
De stortregen hield gisteren aan tot middernacht. Daarna droogde het op. Vandaag willen we de hele dag het veld in. We vertrekken niet zoals gebruikelijk om half zeven bij het eerste licht, maar ontbijten eerst en nemen een lunchpakket mee. Het is even spannend of de karrensporen begaanbaar zijn. We zullen waarschijnlijk op de bredere zandwegen moeten blijven. Eenmaal buiten ons kamp blijkt het allemaal mee te vallen. Stond de grasvlakte gisteren nog blank, nu is het water - op een enkele plas na - weggezakt. De grond is zeer poreus en wordt meteen opgezogen. Dit is voor de grasgroei ideaal.
Het kost geen enkele moeite om de drie cheetah-broers terug te vinden. Ze zijn weer terug op dezelfde plek als gisteren. Precies als we aan komen rijden zien we iets speciaals: een cheetah gebruikt een auto als uitkijkpunt!
Wat een apart gedrag! Is dit jachtluipaard wel helemaal in orde in zijn bovenkamer? Spoort dat beest wel? Of komt het misschien uit een circus? Nee hoor. Dit dier mankeert niks.
Het jachtluipaard jaagt op open glooiende vlakten. Hij maakt gebruik van hogere punten zoals rotsen en termietenheuvels om de omgeving af te speuren naar antilopen. Niet zelden springt het op auto's. Dat zijn immers geweldige uitkijkposten! Als je op Youtube googelt op "cheetah on car", dan kun je diverse aardige filmpjes hiervan zien. Dat is uitermate spectaculair, want vanwege de open daken is de cheetah letterlijk binnen handbereik van de inzittenden! Is dat gevaarlijk? Nee, je hoeft niet bang te zijn. Het jachtluipaard heeft geen enkele belangstelling voor de mensen in de auto. Het is enkel bezig met het afzoeken van de omgeving. Wel is het heel normaal dat de cheetah de auto meteen als zijn territorium markeert en daartoe even de auto onder piest, of de mensen in de auto.... Overigens is een cheetah helemaal niet gevaarlijk voor mensen, want die zijn geen prooi. Het enige dat kan gebeuren is dat de cheetah je aanvalt en bijt als je de auto uitgaat en naar de cheetah loopt. Dat is natuurlijk vervelend, maar het zal je niet meer opleveren dan een wondje en schrik. Ik denk overigens dat de cheetah zal vluchten, want een volwassen mens is simpelweg te groot.
Er zijn maar weinig toeristen in het park en dus zijn er maar drie auto's in de buurt. Zo hebben we ruim de tijd om te genieten van de jachtluipaarden. Ze zijn deze keer heel actief en duidelijk op zoek naar een prooi. We moeten hen dan ook regelmatig achterna rijden om ze te kunnen volgen. We passen er voor op dat we ze niet opjagen. Dat s ook beslist niet aan de orde. De cheetah's trekken zich niets van ons aan. Overigens moeten we goed ons best doen, want het terrein hier is ongelijk en bovendien is er een rivierbedding waar ze gemakkelijker kunnen oversteken dan wij. Uiteindelijk zien we zelfs één van de dieren een jacht zien inzetten.
We gaan weer eens vogelen
Het is tijd voor wat anders. We gaan vogeltjes kijken. Gedurende de reis zagen we regelmatig dieren met ossenpikkers. Die zijn uit op teken en ander ongedierte op de huid en in de pels van hun gastheren. Ik vind ze prachtig, die ossenpikkers, maar ze zijn in de regel nogal schuw en heel beweeglijk zodat ik tot nu toe nooit een duidelijke foto kon maken. Tot dit moment!
Een andere uitsnede van deze foto levert ineens een heel ander beeld op. Je ziet ineens details die je eerder nog niet waren opgevallen. Zoals de vliegen op de neus van de buffel. De ossenpikker zit op een gedekte tafel.
Over vliegen gesproken. We rijden door een gebied waar het stikt van de vliegjes. Ze zitten bij mijn ogen, in mijn neus, in mijn oren en ze kriebelen onophoudelijk in mijn nek. Eentje doodslaan helpt niks. Ze zijn met meer dan een miljoen. Ook op de plek waar we lunchen. Ik word er knettergek van. Ligt er misschien ergens een kadaver waardoor hier zoveel vliegen zijn? Of worden ze aangetrokken door de buffels. Weg hier!
Nou we het daar toch over hebben: interessant om te vermelden is dat ik gedurende deze hele reis nauwelijks muggen heb opgemerkt, terwijl ik altijd de eerste ben die wordt lek geprikt. Eén avond smeerde ik mij uit voorzorg in met antimuggenmiddel. Daarna ben ik er mee gestopt. Ook met het slikken van malariapillen. Geen muggen, geen malaria! Dit kan natuurlijk zomaar wisselen, afhankelijk van de temperatuur, de luchtvochtigheid en de hoogte. Voor de liefhebbers: ook kakkerlakken of ander ongedierte zag ik nergens. Ook geen spinnen of slangen. Dus mocht u overwegen naar Kenia te komen, maar niet durven vanwege dit gespuis: kom gerust en wees niet bang!
We gaan weer vogelen. We zien een prachtige, sierlijke kroonkraanvogel. Hij pikt wat in een olifantenpoep, want ook deze vogel is gek op insecten. Ik voeg een beeld toe van deze kleurrijke kraanvogels, die wij zagen bij Lake Nakuru. Even een mooi rustmomentje voor u.
We zien opnieuw een aparte vogel. Een soort kievit deze keer. Het is een lelkievit. Vindt u 'm mooi en aantrekkelijk?
 |
| Wattled Lapwing / Lelkievit |
We zien de migratie!
Intussen is het later in de middag; het gaat opnieuw stevig regenen. Gelukkig klaart het na een uurtje op. Komt mooi uit, want er zijn wildebeesten in aantocht. Eerst een enkeling, dan een rijtje, een flinke sliert en dan.... Het lijkt zowaar op de beroemde migratie.
Geniet maar even mee met deze film en enkele foto's
Drommels, zien we in de schemer ook nog een roedel hyena's. Poeh, wat een dag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten